Acair, 2015

138 d.

[Klap­pen­text]

Èis­dibh, mas àill leibh, laoidh
Air a‘ chui­de­achd chao­imh a dh’fhalbh…

Abair cui­de­achd, is abair sgeu­lach­dan!  Tha muinn­tir Nis an seo an iomadh riochd.  Cuid a chaidh a‑null thai­ris, gu tric gu fuachd is cru­a­d­al.  Cuid eile a dh’f­hui­rich aig bai­le, is chì sinn na rinn ‚s na thuirt iad­san, is muir is mòin­teach far com­hair an-còmhna­idh.  Cha mhò a tha dear­mad air gaol is lean­nachd.  Lao­idh a tha seo dhan t‑saoghal a bh‘ ann ‚s a th‘ ann, far an robh am Pablo is MacF­he­ar­chair, is far a bheil Anna à Eòr­paidh is Anna à Dail bho Thuath, cear­can-fraoich, pocannan plas­taig is Super Mario! 

Tha sgrìob­hadh agus sgrìob­hadh ann. Agus tha sgrìob­hadh an dui­ne seo sòn­raich­te; mar gu snaigheadh clachair bal­la, clach an dèidh cloi­che; mar gum bual­adh gob­ha iarann, buil­le an dèidh buil­le. Aith­ni­chidh tu a sgrìob­hadh mus eil thu fada na chui­de­achd: soilleir, grinn le fiamh a‘ ghài­re. Cha b‘ e a che­an­nach a rinn e.
Mark Wrin­ge

Stand­ort: AA